Sezen Aksu’dan geçmişine dair bir güzelleme: Deniz Yıldızı

Sezen Aksu’nun yeni albümü ‘Deniz Yıldızı’ nihayet çıktı. Nihayet diyoruz, çünkü kaç sanatçının albümünü bir ailenin üç kuşağı birden bekliyor ki bu devirde? Aksu, albümdeki ‘Güvercin’ şarkısını Hrant Dink için yazmış.
Bizim ne güzel bir şarkı geleneğimiz var aslında, asırlarca devam eden. Ya da ‘vardı’ mı demeli? Hanidir hiçbir şey anlatmayan şarkılar dinliyoruz çünkü. Böyle bir ortamda, hâlâ ‘şarkı’ yazan, ilhamını yaşamından, okuduklarından, gördüklerinden, içinde yer aldığı toplumdan ve kendi kırılganlığından alan bir ‘uzun yol hikâyecisi’ Sezen Aksu. Kaç kişinin albümü bir ailenin üç kuşağının birden ‘merakla beklediği’ albüm oluyor ki bu topraklarda? Bu ‘hasret ve bekleyiş’, özenli kelimeleriyle herkesin hikâyesini anlatan Sezen Aksu’ya nasip oluyor; tekrar edebilecek bir ‘kendisi’ olmayı başarabilen ender sanatçılarımızdan olduğu için.
Ne iyi etmiş de Arto Tunç Boyacıyan’la çalışmış bu albümde Sezen Aksu. Yine ne iyi etmiş de Yıldırım Türker’in şiirlerini de bestelemiş. Arto Tunç Boyacıyan, hem folk’a getirdiği avant-garde bakışla, hem perküsyon ustası olmasından kaynaklanan, albümü bambaşka bir ritmik evrene oturtan komposizyonlarıyla Sezen Aksu’nun ruhunu kendisine en yakışan biçimde yansıtmayı başarmış. Örneğin Boyacıyan’ın kendi bestesi olan ‘Kutlama’, Sezen Aksu’ya her daim yakışan Egeli melodik örgünün tangoyla buluştuğu bir şarkı. Ayda Tunç’un kemanla çaldığı bölümler, Vahagn Hayrapetyan’ın akordiyonları bu şarkıya ancak kendilerince tamamlanabilecek bir bütünlük hissi veriyor.
Bir başka Boyacıyan bestesi Kırık Vals, Yıldırım Türker’in Kırık Vals isimli şiirinden bestelenmiş. Nefesliler ve kanun, adeta bir Metin Erksan filminin dekoru gibi duruyor Kırık Vals’te. Keza Yıldırım Türker de “Eski filmler hâlâ o bahçede siyah beyaz ağlar.” diyor sözlerinde. Trompet, alto ve tenor saksafonlar albüm boyunca olduğu gibi bu şarkıda da çok güzel bir bütünlük hissi veriyor. Onno Tunç’un On: Ay isimli şarkısı da kendi çaldığı piyanolarla albümün bir başka sürprizi. Ne güzel Onno Tunç’la bu kadar “Onno Tunç müziği”ne yakışır bir albümde karşılaşmak. Güvercin’de Lübnanlı mistik ve filozof Halil Cibran’ın satırlarına göndermeler yapan, albüme ismini veren Deniz Yıldızı’nda Lauren Tseley’in “Deniz Yıldızı’nın Hikâyesi”nden ilhamını alan Sezen Aksu, tam da şarkı yazmanın neye dair olduğunu hatırlatıyor sanki. Esinlenmeye açık, hayatı seyretmeyen ama hayata nüfuz eden bir Ozan’ın okuduklarıyla, gördükleriyle şarkılarında etkileşmesi. Belki Sezen Aksu’nun şarkılarının her birinin “bir şey” anlatmayı bunca becerebilmesinin sırrı esinlenmeye ve öğrenmeye daima açık biri olmasından kaynaklanıyor. “Bir şey anlatmayan şarkılar”ın yazarları, bestecileri belki de hayatla Sezen kadar etkileşmiyor, esinsiz bir aceleyle yazıyorlardır şarkılarını kim bilir?..
Bu minvalde, “Deniz Yıldızı” hem Aksu’nun kendi hayatında gelmiş olduğu noktayı hem de toplumsal olarak geçmekte olduğumuz zamanı yansıtıyor. Biraz “insanoğlunun çiğ süt emmişliğini” kırıla kırıla anlamış, biraz başkaları tarafından yorulup hırpalanmış ama yine de deniz yıldızlarını ömrü yettiğince okyanuslarına döndürmeye niyetli bir kadının durduğu nokta orası. Bizi oraya çağırıyor, bir Deniz Yıldızı’nı daha kuruyup ölmekten kurtarmamız için. “Güvercin” şarkısını Hrant Dink için yazmış Sezen Aksu: “Gitti cancağızım gitti, Bitti Son İstanbul...” diyor.
Artık gaydalarındaki dokuz sekizlikleri bedenimizle sayabilecek kadar seslerine alıştığımız Roman havalarına bir tane de Sezen Aksu eklemiş: Roman. İzmir’in Kızları ise, kendi İzmirliliğine ve geçmişine bir güzelleme. Kapak tasarımı Muratcan Oğuz’un güzelim fotoğraflarıyla, içindeki müziği çok doğru yansıtan bir çalışma olmuş. Deniz Yıldızı, özenli düzenlemeleri, zengin enstrümantasyonu ve üzerinde durduğu engin esin denizi sayesinde tam bir “beklemeye değdi” albümü olmuş. Herkes için, ama en çok da Deniz Yıldızlarını sahilde kururken görünce içi titreyenler için. Sezen Aksu’nun yeni şarkılarına denizden bir yıldız kaymış, herkesin dilekleri için...

Fulya Özlem - Zaman