Doksanların meşhur yalnızlığı

Sabahlamalarımdan birinde Turkmax’ta denk geldim Yavuz Özkan’ın meşhurrr "Büyük Yalnızlık" filmine.
Sezen Aksu’yla Ferhan Şensoy’un oynadığı bu 1990 yapımı film hakikaten meşhurdur.
O dönemler sıkça, ama ısrarla sıkça yapılan ikili ilişkiler/yalnızlık/şehir/yine yalnızlık/yine ikili ilişkiler/yine insanı yutan o koca şehir filmlerinin belki de sonuncusu, belki de en acılısı ve de acı çektirenidir.
Meraktan, ara vererek, ama sabırla izledim filmi.
Meğer Ferhan Şensoy, Sezen Aksu’yu film boyunca ne hırpalamış.
Sürekli itip kakmalar, "Hadi gitttt, defollll kadınnn" demeler... Sezen’in "Bırakkk beni, düzeysizsinnn" demeleri...
Yetmedi, Sezen’in arabasına bindiği halde bir türlü gidememesi, kendi kendine ilişkinin muhasebesini yapıp "Neden gidemiyorum ki, biliyorum yalnız kalmaktan korkuyorum" diye diye gerilmesi, ama sonra da Ferhan’a dönerek, "O da yalnız kalmaktan korkuyor, koca bir çocuk aslında" tespitine varması...
Öyle işte: Tüm o yapmacık ve upuzun diyaloglarına karşın "Büyük Yalnızlık" finalde pek bir dokunuyor insana. Herhalde dönemin kendine has depresyonunu pek güzel aktardığı için...
Nitekim ikibinlerde depresyonlar da değişti. Ferhan’ın filmde Sezen’i hırpalaması gibi, pek bir örselendi. O bakımdan: Büyük Yalnızlık-İkibinler acilen çekilmeli!

Onur Baştürk