Teknede yakalayamadık sahnede düşünce üşüştük

Şimdiye kadar Sezen Aksu'nun kaç konserini izlemişimdir bilmiyorum. Ama 50'yi aşkındır ve şahsen Sezen Aksu'nun Kuruçeşme Arena'da Hepsi grubuyla birlikte verdiği konser gibi bir şey izlediğimi hatırlamıyorum.
Hatırlamayayım da zaten. Şimdiden gömdüm yani bilinçaltının dehlizlerine, çıkmasın oradan...
Hepsi'nin hayranı olan beş-12 yaş grubu çocukların ortalıkta koşuşturmasını mı istersiniz. Konser açıkhavada ve devasa bir alanda verildiği için kendini çekirdek çitlemelik bir panayır alanında zanneden ve bağıra çağıra sohbet eden "dinlemeyici"ler kalabalığı mı istersiniz...
Gırla...
Kardeşim madem kıçını sahneye dönüp bangır bas geyik çevireceksin, git evinin balkonunda takıl, Sezen'i de müzik setinden falan dinle.
Yok...
Fakat hepsinden beteri, konser sırasında platforma takılıp "30 senede ikinci kez" sahnede yere düşen Sezen'in başına piranha sürüsü gibi üşüşen medya ordusunu izlemekti.
Sevgili kameraman arkadaşlar, size oha diyebilir miyim?
Allah muhafaza, kadın orada kalp krizi falan geçirse "Oh canlı yayında şöhret ölümü yakaladık" diye daha da çullanacaksınız. Bir şey olacağı yoksa, ki çok şükür yoktu, olduracak, boğacaksınız.
Öyle bir panik duygusu ki, insanın Sezen Aksu'yu kameramanlardan kurtarmak için sahneye fırlayası, yetmiyormuş gibi beter kalabalık yaratası gelir.
Sezen Aksu'yu teknede yakalayamadık ama sahnede düşünce eteği açıldı. Sezen Aksu'nun kalçası! Azzz sonra.
El insaf be; buna düpedüz taciz denir.
(Ebru Çapa'nın 20.08.2006 tarihli Hürriyet'teki yazısından)