Belki bir çocuk seçersiniz köyden

Benim çocuk olduğum yıllarda Türkiye daha fakirdi ama çocuklarını gaspa yönlendiren, cinayete azmettiren, radikal söylemlerin temsilcisi gibi ön saflara kurbanlık veren anne babalar yoktu.
Ne güzel bir bayramın içine düştü yazım. Bugünün satırlarını ülkemizin çocuklarına, çocukları çocuklar için düşünen, hayatı onlara hazırlamak için yüreklerini, imkanlarını açan, ellerini, sevgilerini uzatan vatandaşlarımıza, kurumlarımıza adıyorum. Hepimizin 23 Nisan'ı kutlu olsun.
Benim çocuk olduğum yıllarda Türkiye bugünkünden daha zengin değildi. Hatta çok daha fakirdi. Ama, çocuklarını gaspa yönlendiren, cinayete azmettiren, radikal söylemlerin temsilcisi gibi ön saflara kurbanlık süren anne, babalara rastlamamız da pek mümkün değildi.
Ekonomik yoksunluk bu zaafların hiç birine sebep gösterilemezdi çünkü. Toplum bunu kabul etmezdi. Ekonomik çöküş başka bir şeydi, ahlaki çöküş başka. Aileleri maddi açıdan sıkıntılı olan çocuklar da 23 Nisan'ı mutlu kutlardı. Bu günün onlar için ne ifade ettiğinin farkında, diğer bayramlardan farklı kutlardı çocuklar 23 Nisan'ı. En sakin, en pısırık, evinde en disiplinli yetiştirilen arkadaşlarımız bile farklı coşarlardı o gün. Ailelerimiz, öğretmenlerimiz, komşularımız, herkes kutlamayı çocuklarla öyle paylaşırlar, ülkenin geleceği için ne büyük ümit kaynağı olduğumuzu öylesine fark ettirirlerdi ki, algıladığımız güven duygusu ile coşar, toplumun içinde o küçük yaşımıza, minik boyumuza rağmen önemli olduğumuzu hissederdik.
Çocuğun hayatında sevgiye inanç ve sevgiyi paylaşmak çok önemli. Bu değerlerle büyüyenler, hayatlarında asla sevgiden vazgeçemezler, imkanları olduğu kadar da paylaşırlar. Paylaşılınca azalmayan harika bir duygudur 'sevgi.' Aslında ne kadar kolay verilebilir, değil mi?
1700 KİŞİ ONU İZLEDİ
19 Nisan akşamı 'Bolluca Çocukköyü' yararına düzenlenen Sezen Aksu konseri bunun en güzel örneklerinden biriydi. Lütfi Kırdar'ı dolduran 1700 izleyici, Şişli Belediyesi'nin sponsorluğunda gerçekleştirilen gecede, bila ücret sahne alan Sezen Aksu'yu ayakta alkışladık. Bolluca'nın minikleri, bir şarkı söylemek için sahneye çıktıklarında, özgüvenli duruşları, pırıl pırıl, aydınlık bakışlarıyla, sevgi ve yuva kavramı verdiğimiz takdirde çocuklarımıza neler kazandırabileceğimizin tartışılmaz örneklerini sergilediler. Ellerinde taşıdıkları çiçeklerden daha çiçek, biz salonda oturan büyüklerden daha büyüktüler. Minik Serçe Sezen ise bir 'dev'di. Kocaman yürekli bir dev... Ruhu, his dünyası, sınırsız duyarlığı ve sevgisi, alçakgönüllülüğü, sıcacık insanlığı ve kendi içindeki çocukla barışık ve mutlu hali ile gecenin sebebine, anlamına bu kadar uyabilecek sanatçı az olurdu.
(Nermin Bezmen'in 23.04.2006 tarihli Akşam'daki yazısından)